ค่านิยม 12 ประการ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 22 / 162

ศีล 8 ได้ ตนเองก็จะยิ่งมีความบริสุทธิ์ยิ่งขึ้นไปอีก เมื่อรู้สึกเช่นนี้ ความอยากรู้อยากเข้าใจในธรรมก็มีมาก ขึ้น จึงเกิดความขวนขวายที่จะได้ยินได้ฟังธรรม ซึ่งก็คือ “สุตะ” นั่นเอง 4. “จาคะ” เมื่อฝึกจนมีกา

การพัฒนาตนเองผ่านการฝึกอบรมตามหลักธรรม 6 ประการ ได้แก่ ศรัทธา, ศีล, สุตะ, จาคะ, ปัญญา, และปฏิภาณ ช่วยให้บุคคลมีความบริสุทธิ์และเติบโตทางจิตใจ การประเมินคุณธรรมในตนเองเป็นกุญแจสำคัญในการเดินทางสู่นิพพา

3. การประเมินศีลในทางธรรมปฏิบัติ ให้พิจารณาจากการ “เข้าถึงดวงศีลภายใน” ซึ่งหมายถึง “อธิศีล” ดังพระธรรมเทศนาของพระมงคลเทพมุนีที่ว่า “ศีลเป็นดวงใสอยู่ในกลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ ดวงธรรมที่ทำ ให้เ

การประเมินศีลในทางธรรมปฏิบัติสามารถทำได้โดยการพิจารณาถึงการเข้าถึงดวงศีลภายใน ซึ่งเป็นศีลที่มีความบริสุทธิ์และสามารถมองเห็นได้ในศูนย์กลางกายมนุษย์ สำหรับฆราวาสนั้น สามารถประเมินได้จากความผ่องใสของใจ แ

5.8 บทสรุปของการเป็นอัตตัญญู จากรายละเอียดที่ได้ศึกษามา พอจะสรุปในเบื้องต้นได้ว่า พระภิกษุผู้จะเป็นอัตตัญญูได้นั้น จะต้อง 1. เห็นคุณค่าของการประเมินตนเอง และเข้าใจในธรรมสำหรับใช้ประเมินคุณธรรมทั้ง 6 ป

บทสรุปของการเป็นอัตตัญญูในพระภิกษุเริ่มต้นจากการเห็นคุณค่าการประเมินตนเอง ซึ่งมีหลักธรรม 6 ประการ ได้แก่ ศรัทธา ศีล สุตะ จาคะ ปัญญา และปฏิภาณ เมื่อพระภิกษุมีการประเมินตนเองอย่างถูกต้อง จะได้รับการรับร

7.3 เวลากับชีวิต พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงนำเอาเรื่องการบริหารเวลามาตรัสไว้ในขั้นตอนที่ 5 ซึ่งชี้ให้เห็นว่า การฝึก เพื่อให้เป็นผู้รู้จักบริหารเวลาทำได้ยากกว่าขั้นตอนอื่นๆ ที่เคยศึกษาผ่านมา อีกทั้งเวลายัง

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการบริหารเวลาในชีวิตตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยชี้ให้เห็นถึงการที่ผู้คนมักไม่สนใจเวลาจนกระทั่งส่งผลกระทบต่อชีวิต โดยมีความจริงเกี่ยวกับเวลาที่ส่งผลต่อชีวิตมนุษย์ 5 ปร

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นอย่างดี (ธัมมัญญู) มีความเข้าใจในนัยที่พระองค์หมายถึง และน้อมนำมา ประพฤติปฏิบัติอย่างจริงจัง (อัตถัญญู) ทั้งยังสามารถประเมินคุณธรรมที่เกิดจากการฝึกนั้นได้ (อัตตัญญู) และเข้มงวดก

บทความนี้สรุปการเป็นกาลัญญู โดยเน้นไปที่การบริหารเวลาให้เกิดประโยชน์สูงสุดทั้งในชีวิตของพระภิกษุและฆราวาส พระภิกษุต้องมีคุณธรรม 5 ประการ ได้แก่ ธัมมัญญู, อัตถัญญู, อัตตัญญู, มัตตัญญู, และกาลัญญู เพื่อ

ถ้าแม้จะแสดงธรรมแก่ภิกษุณีทั้งหลาย ย่อมแสดงโดยเคารพ ไม่ แสดงโดยไม่เคารพ ถ้าแม้จะแสดงธรรมแก่อุบาสกทั้งหลาย...อุบาสิกาทั้งหลาย....ปุถุชนทั้ง หลาย... โดยที่สุดแม้แก่คนขอทานและพรานนก ย่อมแสดงโดยเคารพ ไม่

บทความนี้กล่าวถึงวิธีการแสดงธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงใช้ โดยเน้นการแสดงด้วยความเคารพต่อผู้ฟังทุกรูปแบบ ตั้งแต่ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา จนถึงปุถุชน รวมถึงลักษณะต่างๆ ในการแนะนำธรรมที่สามารถทำให้ผู้ฟ

10.2.2 อัตถัญญูกับการสำรวมในพระปาฏิโมกข์ ภายหลังจากที่มีความรู้เรื่องการสำรวมในพระปาฏิโมกข์แล้ว ขั้นตอนต่อไป จึงเป็นเรื่องของการ ทำความเข้าใจ เพื่อที่จะสามารถนำความรู้นี้มาใช้เป็นบทฝึกฝนให้กับตัวเอง อ

ภายหลังจากที่มีความรู้เรื่องการสำรวมในพระปาฏิโมกข์แล้ว ต้องทำความเข้าใจเพื่อใช้เป็นบทฝึกฝน มีองค์ประกอบสำคัญ 3 ประการ ได้แก่ ความรู้, การปฏิบัติ, และการมีครู เป็นที่สามารถแนะนำและแก้ไขปัญหาในการฝึก อุ

ย่อมเกิดความเปลี่ยนแปลงทั้งกาย วาจา ใจ เช่นมีควมสงบสำรวม มีความบริสุทธิ์สะอาด คอยระมัดระวัง ตนเองจากบาป และรักในการสร้างบุญบารมี สิ่งเหล่านี้เป็นคุณธรรมที่เกิดขึ้นจากการได้ฝึกฝนอบรมตนเอง ดังนั้น พระภิ

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการประเมินคุณธรรมในตัวเอง โดยเน้นถึงการประเมินจากธรรม 6 ประการ ได้แก่ ศรัทธา ศีล สุตะ จาคะ ปัญญา และปฏิภาณ การประเมินจะช่วยให้สามารถระมัดระวังการกระทำและส่งเสริมจิตใจที่ดี

ธัมมัญญูสูตร ว่าด้วยการฝึกฝนเพื่อเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม 7 ประการ เป็นผู้ควรของคำนับ ฯลฯ เป็นนาบุญของ โลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า ธรรม 7 ประการเป็นไฉน ดูกรภิกษุทั้

ธัมมัญญูสูตรว่าด้วยการฝึกฝนและพัฒนาตนเองเพื่อเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ประกอบด้วยธรรม 7 ประการ ซึ่งภิกษุต้องรู้จักธรรม อัตถะ และตน รู้จักกาลและสังคม เพื่อให้บรรลุถึงความเป็นมนุษย์ที่มีคุณธรรม โดยเนื้อหาจะกล

5.4.3 ทรงเป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ พระพุทธคุณข้อนี้ประกอบด้วยองค์ 2 คือ วิชชา และจรณะ วิชชา ในที่นี้หมายถึง “ความรู้ที่กำจัดความมืด” ความมืด หรืออวิชชา หมายถึงความมืดมนอยู่ ด้วยกิเลส สรรพสัตว์ที

พระพุทธคุณแบ่งออกเป็นองค์ 2 คือ วิชชา และจรณะ โดยวิชชาหมายถึงความรู้ที่กำจัดความมืดหรืออวิชชา ส่วนจรณะเป็นข้อปฏิบัติอันเป็นทางบรรลุวิชชา ซึ่งมีองค์รวม 15 อย่าง เช่น ศีลสังวร อินทรียสังวร เป็นต้น พระสั

5) สัทธา คือ ความเชื่อมั่นในความจริงและความดี พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงประกอบด้วย สัทธาอย่างอุกฤษฎ์ ดังปรากฏในชาดกต่างๆ ที่พระองค์ได้บำเพ็ญบารมี โดยสละทั้งทรัพย์สินอันเป็น ของนอกกาย สละทั้งเนื้อเลือด และ

บทความนี้เสนอการสำรวจคุณธรรมหลักของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ช่วยในการบรรลุสัมโพธิญาณ ประกอบไปด้วยสัทธา ความเชื่อมั่นในความดี ความรู้สึกละอายต่อความชั่ว (หิริ) และกลัวบาป (โอตตัปปะ) นอกจากนี้ยังพูดถึงการศ

แนวคิด 1. ข้อปฏิบัติเบื้องต้นของพระภิกษุทั้ง 6 ประการ เป็นแนวทางในการฝึกฝนตนเอง เพื่อให้ได้บรรลุ สามัญญผลเบื้องกลาง และเบื้องสูง 2. พระภิกษุผู้ปรารถนาความหลุดพ้นจากกิเลสอันเป็นสามัญญผลเบื้องสูงต้องศึก

แนวทางการฝึกฝนตนเองของพระภิกษุเพื่อให้บรรลุสามัญญผลเบื้องกลางและเบื้องสูง โดยการศึกษาข้อปฏิบัติทั้ง 6 ประการ ซึ่งช่วยในการหลุดพ้นจากกิเลสและทำให้สามารถเข้าถึงพระนิพพานอย่างแท้จริง ความเข้าใจในข้อปฏิบั

จากพระธรรมเทศนาที่ยกมานี้ จะเห็นว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมีพระประสงค์ที่จะแสดงให้พระ เจ้าอชาตศัตรูเข้าพระทัยว่า แรงจูงใจที่เป็นเหตุให้บุรุษเข้ามาบวชในพระพุทธศาสนานั้นมี 3 ประการ คือ 1. มีศรัทธาในพระธ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงถึงแรงจูงใจในการบวชในพระพุทธศาสนา ซึ่งมี 3 ประการคือ ศรัทธาในพระธรรม, ความเห็นโทษภัยในชีวิตฆราวาส และความเห็นคุณของชีวิตนักบวช การบวชมุ่งหมายเพื่อการละบาปและการประพฤติพรหมจรร

ระวังกิริยาในขณะที่เคลื่อนไหวตลอดเวลา มีอิริยาบถเสงี่ยมงาม มีสายตาทอดลงต่ำ ไม่เหลียวซ้ายแลขวา หรือแสดงอาการหลุกหลิกลุกลี้ลุกลน มีความปรารถนาน้อย มีความหนักแน่น อดทน จะกล่าววาจาใดก็ เปี่ยมไปด้วยความสำร

บทความนี้สำรวจแนวทางการปฏิบัติตนของพระภิกษุ โดยมีการเน้นถึงกิริยาที่ควรปฏิบัติในขณะเคลื่อนไหว และลักษณะของโคจรที่พระภิกษุควรเข้าไป เช่น โคจรที่ควรเข้าไปอาศัย เช่น กัลยาณมิตรที่ช่วยเสริมสร้างการศึกษาพร

บทที่ 7 สามัญญผลเบื้องกลาง 7.1 สามัญญผลเบี้องกลาง สามัญญผลเบื้องกลาง คือ อานิสงส์หรือผลดีที่ภิกษุได้รับจากการเจริญภาวนา เมื่อภิกษุเป็นผู้ถึง พร้อมด้วยศีล คุ้มครอง ทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย ประกอบด้วยสติส

บทที่ 7 แสดงถึงความสำคัญของสามัญญผลเบื้องกลาง ซึ่งเป็นผลดีที่ภิกษุได้รับจากการปฏิบัติภาวนา โดยการรักษาศีล ความมีสติสัมปชัญญะ และการเป็นผู้สันโดษ รวมถึงการบรรลุฌานที่นำไปสู่การชำระจิตใจจากนิวรณ์ 5 ประก

ความพอใจ ดังนี้ เขาจะพึงได้ความปราโมทย์ ถึงความโสมนัส มีความเป็นไทยแก่ตัวนั้นเป็นเหตุ ฉันใด ดูกรมหาบพิตร เปรียบเหมือนบุรุษ มีทรัพย์ มีโภคสมบัติ จึงเดินทางไกลกันดาร หาอาหารได้ยาก มีภัยเฉพาะหน้า สมัยต่อ

เนื้อหาเกี่ยวกับการพิจารณานิวรณ์ 5 ประการ เพื่อให้เข้าใจถึงความพอใจและความสุข เมื่อพ้นจากนิวรณ์เหล่านั้นแล้ว เราจะมีปีติและความสงบ ซึ่งเป็นศูนย์กลางของการบรรลุฌาน สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของการพัฒนาจ

บทที่ 4 พระรัตนตรัย : แก่นของพระพุทธศาสนา 4.1 พระรัตนตรัยคืออะไร คำว่า พระรัตนตรัย มาจากคำ 3 คำ คือ พระ + รัตนะ + ตรัย คำว่า “พระ” แปลว่า “ประเสริฐ” คำว่าพระนี้ใช้สำหรับประกอบหน้าคำอื่นเพื่อแสดงความยก

พระรัตนตรัย หมายถึง แก้วอันประเสริฐ 3 ประการ ได้แก่ พุทธรัตนะ (พระพุทธ), ธรรมรัตนะ (พระธรรม), และ สังฆรัตนะ (พระสงฆ์) ที่มีความสำคัญเหนือสิ่งอื่นใดในพระพุทธศาสนา พระรัตนตรัยเป็นรัตนะที่ประณีตและเลิศไม

ความเคารพยังหมายรวมถึงความตระหนักถึงคุณของสัตว์และสิ่งของต่าง ๆ ด้วย ความหมายของ ความเคารพที่สั้นที่สุดคือ การจับดี ไม่จับผิดบุคคล สัตว์ และสิ่งของต่าง ๆ ๆ การที่เราจะจับดีหรือตระหนักซาบซึ้งในคุณความด

บทความนี้กล่าวถึงความหมายและความสำคัญของความเคารพในพระพุทธศาสนา โดยเน้นที่การเคารพพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ และการศึกษา ซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งในการพัฒนาชีวิตและจิตใจของผู้ปฏิบัติธรรม นอกจา

5) ให้มีความเคารพในความไม่ประมาท คือ ไม่ประมาทในการสร้างบุญบารมี และไม่ประมาทใน การดำาเนินชีวิต 6) ให้มีความเคารพในการปฏิสันถารหรือการต้อนรับแขก ส่วนพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ และผู้มีอุปการคุณอื่น ๆ หรือสิ่

ในพระพุทธศาสนา การเคารพมีความสำคัญสูงสุด โดยมีหลักการที่เน้นให้เคารพทั้ง 6 ทิศ ได้แก่ พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ มิตรสหาย และผู้มีอุปการคุณ ที่เราต้องเคารพตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งสัมพันธ์กับการสร้

พระไตรปิฎกฉบับอักษรไทยมีขึ้นครั้งแรกในรัชกาลที่ 5 คือในระหว่าง พ.ศ. 2431 – 2436 พระบาท สมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงให้คัดลอกพระไตรปิฎกอักษรขอมในใบลานออกมาเป็นอักษรไทย แล้วชำระแก้ไขและจัดพิมพ์ขึ

พระไตรปิฎกฉบับอักษรไทยถูกจัดพิมพ์ขึ้นเป็นครั้งแรกในรัชกาลที่ 5 ระหว่าง พ.ศ. 2431 – 2436 โดยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ซึ่งจัดพิมพ์พระไตรปิฎกเป็นรูปเล่มหนังสือ ต่อมาในรัชกาลที่ 7 ได้มีการพัฒ